W uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej, tradycyjnie zwanej Bożym Ciałem, bardzo liczny tłum parafian przeszedł w uroczystej procesji ulicami Starych Oborzysk.
W ten wyjątkowy czwartek w sposób szczególny rozważamy największy z cudów, jakim jest cud przeistoczenia (przemiana chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa), którego świadkami jesteśmy podczas każdej Mszy świętej.
Bierzemy udział w uroczystej procesji, aby zanosić błogosławieństwo Pana Jezusa obecnego pod postacią chleba do naszych domów, miejsc nauki i pracy. Przy czterech ołtarzach rozważaliśmy Słowo Boże. Procesję zakończyło udzielenie błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem na cztery strony świata. Czynny udział w procesji Bożego Ciała w atmosferze modlitwy jest publicznym wyznaniem naszej wiary.

Arcybiskup Stanisław Gądecki podczas uroczystości Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa w Poznaniu na Placu przed katedrą poznańską powiedział m.in.:

Codziennie Jezus mówi współczesnemu Kościołowi: „Wy dajcie im jeść”. Domaga się tego z uwagi na daną Kościołowi możliwość sprawowania Eucharystii. My dzisiaj bierzemy do ręki drobny kawałek chleba i trochę wina, a Jezus czyni z tego Pokarm Wieczny; Chleb Nieskończony, Napój Bezgranicznej Miłości. Na Eucharystii wszyscy możemy nasycić się Miłością, czyli tym, czego najbardziej potrzebujemy.

Nie każdy jednak na tę Miłość umie odpowiedzieć miłością. Przeciw miłości Bożej można grzeszyć w różny sposób. Obojętność zaniedbuje lub odrzuca miłość Bożą; nie uznaje jej inicjatywy i neguje jej moc. Niewdzięczność pomija lub odrzuca uznanie miłości Bożej. Oziębłość jest zwlekaniem lub niedbałością w odwzajemnieniu się za miłość Bożą. Znużenie lub lenistwo duchowe posuwa się do odrzucenia radości pochodzącej od Boga i do odrazy wobec dobra Bożego. Nienawiść do Boga zaprzecza Jego dobroci i usiłuje Mu złorzeczyć jako Temu, który potępia grzech i wymierza kary (KKK, 2094). Złorzeczenie polega na wypowiadaniu przeciw Bogu, Kościołowi Chrystusa, osobom lub rzeczom świętym – wewnętrznie lub zewnętrznie – słów nienawiści, wyrzutów, wyzwań, na braku szacunku względem Niego, na nadużywaniu imienia Bożego (por. KKK, 2148).

Profanacja zaś, zbezczeszczenie, znieważenie zmierza do pozbawienia poświęconych rzeczy lub konsekrowanych miejsc ich wartości kultowej i traktowania ich bez należytego szacunku. Przykładem tego akty profanacji, które uderzają w sam Najświętszy Sakrament, w Jezusa i Jego Matkę. Wszędzie tam, gdzie to się dzieje, miejscom i przedmiotom sprofanowanym trzeba przywrócić pierwotny charakter sakralny poprzez specjalny obrzęd pokutny. W związku z tym chciałbym poinformować, że księża biskupi – zebrani na 383. Zgromadzeniu plenarnym Konferencji Episkopatu Polski – wzywają nas do publicznego przebłagania Boga za popełnione ostatnio grzechy świętokradztwa. Prosimy o to, by w najbliższą niedzielę – dnia 23 czerwca br. – we wszystkich kościołach i kaplicach w Polsce po każdej Mszy św. odśpiewać suplikację „Święty Boże…”.